صنعت ۴.۰ نه تنها به اندازه قبل از ظهور جهانی Covid-19 اهمیت دارد، بلکه در واقع به مراتب نسبت به قبل، حرکت رو به جلو دارد.
چند ماهی است دنیا درگیر Covid-19 است بطوریکه زنجیره تأمین جهانی سطحی از اختلال را تجربه می کند که مشابه آن هرگز دیده نشده بود. برخی از تولید کنندگان به طور کامل تولید را متوقف کرده اند، برخی کاهش تقاضای بسیار زیادی را مشاهده کرده اند و برخی دیگر شاهد افزایش چشمگیر تقاضا بوده اند. هر تولید کننده به نوعی تحت تأثیر این بحران قرار می گیرد و برای خیلی ها این یک تهدید جدی است.
قبل از بحران، صنعت ۴.۰ از نظر بسیاری از تولید کنندگان موضوع مورد توجهی بود. این مبحث، مهیج و دارای مزایای بسیار بالقوه ای بوده و به طور گسترده ای به عنوان یک “ایده مثبت” و آینده‌نگری مناسب در نظر گرفته می شد.
جدا از اینکه ما باید تأثیر گسترده شیوع این ویروس بر اقتصاد را در نظر بگیریم، مدت زمان ناشناخته ای را نیز باید در نظر بگیریم تا همه چیز بتواند به روال عادی برگردد.
شاید الان لازم باشد نوع نگاه به صنعت ۴.۰ مبتنی بر شرایط تغییر کند. محرکهای تجاری پیش از بحران صنعت ۴.۰ بر مزیت رقابتی، کاهش هزینه، بهره وری، پایداری و نوآوری متمرکز شده بودند. هدف این بود که شرکتهای تولیدی بهتر و بهینه اداره شوند.
در این مدت و پس از شیوع ویروس کرونا، تمرکز بسیاری از تولید کنندگان در درجه اول بقا و مهمتر از همه و فراتر از آن، محدودیت خسارت است.
تأثیر فوری مالی بر تولید کنندگان در حال حاضر منجر به کاهش چشمگیر هزینه ها و سرمایه گذاری های غیر ضروری شده است. بسیاری از راه حل های صنعت ۴.۰ که در حال حاضر در نظر گرفته می شوند یا در حال استفاده هستند، در دسته فعالیت های تجاری غیر ضروری قرار می گیرند. در این زمان چند سوال چالش برانگیز اما مرتبط ایجاد می شود:
آیا صنعت ۴.۰ موضوعی است که تولیدکنندگان در حال حاضر باید به فکر آن باشند؟
آیا صنعت ۴.۰ به این موضوع مرتبط است؟
اگر موضوعیت دارد، چرا و چه نقشی دارد که می تواند شرکت را رو به جلو حرکت دهد؟
پاسخ کوتاه “بله” است، من معتقدم که صنعت ۴.۰ نه تنها به اندازه گذشته موضوعیت دارد، بلکه معتقدم که در واقع به مراتب مهم تر به نظر می رسد و منجر به حرکت رو به جلو می شود.
اولویت های بیشتر تولید کنندگان امروزه درالگوی جدید در سه مرحله مجزا قرار می گیرد:
فاز بقا
فاز بازیابی
فاز کسب و کار
هدف کلیه تولید کنندگان این است که در اسرع وقت و با کمترین هزینه به فاز ۳ برسند. در تعریف مدل عملیاتی برای فاز ۳، آنها در درسهایی که از بحران آموخته اند، سعی در ایجاد یک کسب و کار مقاوم و چابک تر را دارند.
آنها از خود سؤالهای اساسی خواهند پرسید مانند: نقاط ضعف کجا بودند؟ آنها کجا تصمیمات پرهزینه ای گرفتند و چرا؟
من معتقدم که یافته اصلی این خواهد بود که سیستم ها و فرایندهای موجود برای اهداف مناسب نیستند. گفتن این حرف خیلی زود است، اما به نظر می رسد از وقایع پیش روی ما که یکی از نقاط ضعف اصلی به نظر می رسد، عدم دید در زمان واقعی در کسب و کار است. دیدی که برای پشتیبانی از تصمیمات مهم کسب و کار ضروری است.
مثالها عبارتند از:
تقاضا برای محصولات چیست و از کجا می توانیم آنها را تولید کنیم؟
مواد اولیه فعلی و میزان موجودی کالاهای نهایی ما چیست؟
ظرفیت تولید ما چه از نظر منابع انسانی و چه از نظر در دسترس بودن دارایی ها چیست؟
موجودی لوازم یدکی ما چیست و کجا هستند؟
محموله مواد اولیه ما کجاست و چه گزینه های دیگری در اختیار داریم؟
شبکه توزیع کالاهای آماده ما چگونه کار می کند؟
بیشتر معماری های سیستم ها در شرکتها، در حال حاضر از ترکیبی ناهمگن از برنامه ها و سیلوهای داده تشکیل شده است. این معماری منجر به تأخیر در اطلاعات و عدم وجود یک دید در زمان واقعی در مورد وضعیت کسب و کار می شود. به محض اینکه این معماری فراتر از شرایط عادی خود (مثل شرایط ظهور ویروس کرونا) مورد آزمایش قرار گرفت، شکست خورد و به همین دلیل برای اهداف شرکت مناسب نیستند و بعضی از کسب و کارها تعطیل و یا به حالت تعلیق درآمدند.
اگر بخواهیم درزنجیره تامین عمیق شویم، بخش تولید به عنوان منطقه بزرگی برای پیشرفت خواهد بود.
در خلال این بحران، به دلیل تغییر تقاضا و در دسترس بودن مواد اولیه، کارکنان کلیدی و دارایی، برنامه های تولید با فرکانس بسیار بالاتر تغییر خواهند کرد. تولید باید در زمان واقعی انجام شود و نه نزدیک به زمان واقعی.
نقش صنعت ۴.۰ در آینده:
صنعت ۴.۰ از امروز به بعد نقش متفاوتی دارد. نقش آن باید این باشد که:
اطمینان ایجاد کند که شرکتهای بیشتری بقا داشته باشند
مرحله بهبود را کوتاه کند و به بازگشت هر چه سریعتر شرکتها به امور عادی کمک کند
بستر لازم را برای توسعه کسب و کار جدید و انعطاف پذیر تر در درازمدت و بلند مدت فراهم کند
صنعت ۴.۰ می تواند به این هدف دست یابد زیرا بسیاری از قابلیت های ارائه شده می تواند تأثیر این بحران را برای همه کسب و کارها بطور چشمگیری کاهش دهد.
برای مثال می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
زمان واقعی در دسترس بودن مواد اولیه، کالاهای نهایی، افراد و دارایی ها
استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای ارزیابی مجدد و برنامه ریزی مجدد فعالیت ها
استفاده از رباتبرای حمایت از فعالیتهای فشرده غیر ارزش افزوده
استفاده از فناوری تلفن همراه و واقعیت افزوده / مجازی برای کمک به پرسنل جهت فعالیتهایی که آموزش ندیده اند
همین فناوری ها به همراه دوقلوهای دیجیتال و پشتیبانی از راه دور می تواند باعث افزایش دسترسی دارایی ها شوند
همین فناوری ها همچنین می توانند کار از راه دور و مجازی شدن بیشتر آن برای کمک به مسئله فاصله گذاری اجتماعی انجام دهند
استفاده از چاپ سه بعدی قطعات یدکی
استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی و هواپیماهای بدون سرنشین AGV برای کاهش اتکا به پرسنل و کمک بیشتر به فاصله گذاری اجتماعی.
بسیاری از این فناوری ها و راه حل ها خوب به نظر می رسند. بسیاری در انتظار “عبور از شکاف” به تصویب جریان اصلی هستند. به اعتقاد من به جای عقب نشینی از آنها، باید فکر کنیم که چگونه می توانیم از این فناوری ها اکنون و آینده استفاده کنیم.
در این زمان عدم اطمینان، ما به فناوری هایی دسترسی پیدا می کنیم که می توانند به کارمندان، شرکت ها و جوامع کمک کنند و دولت ها به پیشرفت خود ادامه دهند.
مقاله ارائه شده برگرفته از تحلیل جان رابینسون ، مشاور استراتژیک و زنجیره تامین دیجیتال در SAP
http://ranoo.ir/wp-content/uploads/2019/12/Persian-Basket.jpg۵۱۶۱۱۱۰adminhttp://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.pngadmin۲۰۱۹-۱۲-۰۵ ۱۵:۱۱:۱۰۲۰۲۰-۱۲-۰۵ ۱۳:۱۹:۵۱سفارشی‌سازی در صنعت غذا و آشامیدنی
ارزیابی از گام ها مهم و ابتدایی برای قراری گیری در مسیر انقلاب صنعتی چهارم است از میان مدل های ارزیابی که در دنیا مطرح است و مورد بررسی قرارگرفتند این نکته به ذهن متبادر میگردد که کدام مدل کارآمد تر عمل خواهد کرد . ویژگی یک مدل مناسب همه جانبه بودن و برجسته بودن نقاط عطف و بحرانی است که باید به بهترین شکل بتواند مفاهیم انقلاب صنعتی چهارم را از درون یک شرکت استخراج کرده و به شیوه ای قابل فهم ، قابلیت ارایه داشته باشد تا اقدامات بعدی به واسطه آن صورت پذیرد . مدلی که ارایه گردیده تا حدودی قابلیت تطبیق با ویژگی های فوق را دارد .در این مدل در قسمت محصولات و خدمات معتقد است انقلاب صنعتی چهارم محل تنیده شدن محصول و خدمت در یک دیگر است تا حدی که بتواند به عنوان یکی از ابعاد اصلی جای گیرد. همچنین اشاره به هوشمندی در بخش فرآیند و پرهیز از بررسی تکنولوژی های خاصی که ممکن است با توجه به شتاب تغییر تکنولوژی ها رنگ بازد نشان دهنده افق دید این مدل است که قابل توجه است و در این مدل نیز مانند تقریبا سایر مدل های مطرح، سازمان و استراتژی های آن نیز جزو بازیگران اصلی محسوب می گردد تا یاد آور این باشند که انقلاب صنعت چهارم یک تحول تکنولوژیک نیست بلکه تحول همه جانبه در یک مجموعه است .به عنوان خروجی نیز این مدل ارزیابی در چهار سطح تعریف شده میزان بلوغ یک مجموعه را بیان می نماید .
http://ranoo.ir/wp-content/uploads/2019/10/Untitled.png۵۲۱۹۴۵adminhttp://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.pngadmin۲۰۱۹-۱۰-۲۶ ۲۰:۴۲:۵۸۲۰۲۰-۰۶-۱۱ ۰۸:۰۵:۳۸مدل های کارآمد جهت ارزیابی سطح آمادگی شرکت ها در انقلاب صنعتی چهارم
طبق نظرسنجی McKinsey & Company در سال ۲۰۱۸ از بیش از ۲۰۰ “شرکت تولیدی” در کشورهای عضو ASEAN (سنگاپور، مالزی، تایلند، اندونزی، ویتنام و فیلیپین)، ۷۵ درصد پاسخ دهندگان تشخیص داده اند که فناوری های صنعت ۴.۰ عملکرد کسب و کار آنها را ارتقا می دهد اما تنها ۱۳ درصد آنها اقدامات عملی و اجرایی جهت پیاده سازی انقلاب صنعتی چهارم انجام داده اند…… دلیل این اختلاف عظیم چیست؟ پاسخ این سوال در این است که از مرحله “آگاهی شرکتها نسبت به انقلاب صنعتی چهارم” تا مرحله “پیاده سازی آن” باید ساختار منطقی و حساب شده ای تعریف شود تا بعد از پیمودن مسیر آگاهی تا پیاده سازی شرکت نسبت به تغییر و حرکت در حوزه انقلاب صنعتی چهارم ، منافع زیادی را کسب و ریسک ورود به این حوزه را حدالامکان پایین آورد. شرکتها باید بدانند که چه ظرفیت ها و نقاط بالقوه و بالفعلی در مجموعه خود نسبت به این حوزه را دارا می باشند، باید بدانند کدام نقاط از کسب و کار آنها نیاز به تغییرات بیشتری را در این حوزه دارد و کدام مناطق کسب و کاری آنها بیش از همه ظرفیت ورود به این حوزه را دارد و طبق آن سرمایه گذاری و هزینه انجام دهند. اگر نیازمند تغییر هستید و در هر مرحله از آمادگی شرکت تولیدی خود برای ورود به انقلاب صنعتی چهارم قرار دارید به ما بپیوندید ..
http://ranoo.ir/wp-content/uploads/2019/10/Industry-4.0_02.jpg۱۱۹۲۱۹۲۰adminhttp://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.pngadmin۲۰۱۹-۱۰-۰۲ ۲۳:۵۴:۴۰۲۰۲۰-۰۶-۱۱ ۰۷:۵۲:۰۴چرا شرکت ها با وجود درک نیازشان به فناوری های صنعت ۴.۰ کمتر به سمت پیاده سازی رفته اند؟
پیاده سازی راهبرد‌های صنعت ۴.۰ مستلزم تغییرات زیادی در شرکت هاست. طبق تحقیقات به عمل آمده، مدیران ارشد بسیاری از صنایع در مورد برونداد های پروژه‌های صنعت ۴.۰ و هزینه های سرمایه گذاری چندان مطمئن نیستند و برخی از آنها دانش کافی در زمینه مفهوم صنعت ۴.۰ ندارند. از این رو، مدل های بلوغ، دانش گسترده ای در مورد وضعیت فعلی شرکت ها و راهی جهت پیاده سازی راهبرد‌های صنعت ۴.۰ فراهم می‌آورند. استفاده از مدل بلوغ صنعت ۴.۰ یک تکنیک مهم برای شرکت هایی است که قصد دارند فرآیندها، محصولات و سازمان دهی خود را از حیث میزان تطابق با الزامات صنعت ۴.۰ بررسی کنند.
http://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.png۰۰adminhttp://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.pngadmin۲۰۱۹-۰۶-۱۶ ۲۳:۵۵:۲۵۲۰۲۱-۰۶-۰۳ ۱۲:۴۴:۴۴ارزیابی صنایع در انقلاب صنعتی چهارم
انقلاب صنعتی چهارم در حال حاضر به ک شعار جهانی تبدیل شده است که ایده های آن می تواند در توسعه صنعت و سیاست های دیجیتال سازی مورد توجه قرار گیرد و در اولویت قراردادن آن منجر به بهبود قدرت رقابت کشور خواهد شد.
http://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.png۰۰adminhttp://ranoo.ir/wp-content/uploads/2022/08/heder-ranoo-e1659771569749-300x203.pngadmin۲۰۱۹-۰۵-۱۶ ۲۳:۴۳:۲۱۲۰۲۱-۰۶-۰۳ ۱۲:۴۳:۰۶چگونگی شکل گیری انقلاب صنعتی چهارم در صنایع
اولین انقلاب، گذاراز تولید دستی به ماشینی است که در بین سالهای ۱۷۶۰ و ۱۸۳۰ رخ داد؛ دومین انقلاب صنعتی به ورود الکتریسیته به چرخهی صنعت در حدود سالهای ۱۸۵۰ برمیگردد که امکان تولید انبوه را فراهم کرد. اما برای انقلاب صنعتی سوم باید تا اواسط قرن بیستم یعنی زمان ظهور مخابرات، فناوری اطلاعات و ارتباطات صبر کنید اکنون، انقلاب صنعتی چهارم شرایطی را برای اتوماسیون تولید و ساخت شبکه های هوشمند فراهم میکند که میتوانند علی رغم، ایجاد زنجیرهی ارزش کل، خودشان را هم کنترل کنند. در نهایت این انقلاب فناورانه سبک زندگی، کار و ارتباطات ما را اصلاح خواهد کرد.در ادامه با این موضوع می پردازیم که انقلاب صنعتی چهارم چیست.
انقلاب صنعتی چهارم چیست؟
انقلاب صنعتی جدید که در اروپا با نام انقلاب صنعتی چهارم و در آمریکا با نام انقلاب صنعتی هوشمند، شناخته میشود، از صنعت اتومبیل آغاز و در ادامه به زودی با تغییر مدل صنعتی، به سایر بخشها نیز خواهد رسید.
در مدل جدید صنعت چهارم، ابزارها و اپلیکیشنهای تکنولوژیکی(KETs) فراوانی وجود دارند. این مدل بر استفادهی گسترده از اینترنت اشیا در فرآیندهای صنعتی دلالت دارد که طی آن سیستمهای سایبر فیزیکی(CPS) هم به صورت افقی (در زنجیرهی ارزش) و هم به صورت عمودی( از پایه، سنسور مدار کردن پارامترهای فرآیند و تا بالا، تصمیم گیری زمان واقعی است) با هم ادغام میشوند.
در مدل صنعتی داده محور( متمرکز بر داده)، تکنولوژیهای مربوط به دادههای بزرگ و آنالیز پیشرفته کاملاً به هم مرتبط هستند و همانند تکنولوژیهایی که فرآیند هوشمند(خودکار، انعطافپذیر و یادگیرنده) را توسعه میدهند، امکان شناساییِ عدم کارایی، پیشبینی شکست، بهبود و بهینهسازیِ فرآیندهای صنعتی و غیره را فراهم میکنند.
هدف این کتاب ارائهی مفاهیم تکنولویکی به خواننده است، مفاهیمی که به صورت مجزا، هیچ گونه ارتباط مشخصی با هم ندارند، اما وقتی در مفهومی کاربردی از صنعت به کار میروند، به هم مرتبط میشوند. این کتاب نه تنها دیدگاه نظری و انحصاری ارائه میدهد بلکه، با به کارگیری موارد کاربردی و نمونهها باعث ایجاد دید جهانی در خواننده میشود تا با اطمینان خاطر از ایدههای نوآورانه برای آیندهی شرکتش استفاده کند.
«آیندهی کار از شغلهایی ساخته خواهد شد که هنوز در صنایع وجود ندارند و همچنین استفاده از فناوریهای جدیدی که در شرایط جهانی، هیچ انسانی تا به حال آنها را تجربه نکرده است.» دیوید ریتر، هیئت مدیره گرین پیس
چهار مفهوم کلیدی برای درک انقلاب صنعتی چهارم
آلمان اولین کشور اروپایی بود که از استراتژی، های تک (فناوری پیشرفته)، موسوم به صنعت چهارم، استفاده کرد تا بخش صنعتی اش را رقابتیتر و نجات آن را تضمین کند. به موازات این اتفاق، در آمریکا هم کارخانه های هوشمند پا به عرصهی صنعت نهادند.
انقلاب صنعتی چهارم بر پایهی سیستمهای سایبر فیزیکالی است که زیرسازههای فیزیکی مانندِ نرمافزارها، سنسورها، نانوتکنولوژی و تکنولوژی ارتباطات دیجیتال را با هم ترکیب میکند.
پیشرفت تکنولوژیهای جدید و ظهور مدل های کسب و کار جدید ( مثل اوبر) موجب عدم تعادل اقتصادی و اجتماعی میشود که دولت باید آنها را کنترل و مدیریت کند.
۴. این انقلاب جهان را تغییر میدهد.
۲. کارخانه ی آینده
در آینده، کارخانهها مکانی امن و سالم هستند که افراد و رباتهای همکار با هم کار میکنند و براساس تکنولوژیِ هوش مصنوعی از تمام دادههای مربوط به فرآیندها و رویکردی پیشگویانه استفاده میکنند. به دلیل اینکه در چنین فضایی به افراد استقلال، تخصص( علاقه برای توانمندی بیشتر) داده میشود و آنها این امکان را مییابند که تاثیرگذار باشند، پس در تمام سطوح پیشرفته عمل میکنند و با استفاده از تکنولوژی برانگیخته میشوند. این انگیزش از طریق تکنولوژی در آنها ایجاد و باعث میشود تا این افراد راحتتر یاد بگیرند و در برابر مشکلات چیره شوند و غیرممکن ها را ممکن سازند.
در این مدل از کارخانهی جدید، هزینههای تولید کل، به طور معناداری کاهش مییابد، همچنین در تمام سطوح، منافع دیگری مانند انعطافپذیری بیشتر، کیفیت، سرعت و ارتباطات بدست میآید.
چرا ما باید به دنبال کارخانه آینده باشیم؟
درگزارشی درمورد صنعت چهارم، تکنالیا[۱]، شش روند اجتماعی اقتصادی را فهرست میکند که به خاطر آنها باید متعهد به اجرای کارخانهی آینده باشیم :
قابلیت دسترسی به تکنولوژیهای جدید که این امکان را به ما میدهد تا به اهداف غیر قابل تعمق برسیم.
کمیابی منابع طبیعی، بنابراین کارایی، اساس کنترل موقعیت جدید است؛
نیاز برای پذیرفتن اندازههایی که به پایداری محیطی کمک میکند؛
عامل اصلی دیگر، سن جمعیت و بازنشستگی دیرهنگام است که به دلیل کاهش کار فیزیکی رخ میدهد؛
تخصصکارکنان در حوزه های خاص کارخانه، بسته به فعالیت ضرورت مییابد، به همین دلیل نیاز است تا سطح شایستگی کارگران، به طور مستمر تعدیل شود به همین دلیل، ما را مجبور میکند تا مدلهای سنتی را بازبینی کنیم؛
و در آخر، سفارشی سازی (تقاضا برای تولیدات انتخاب شده برای نیازهای خاص هر مشتری )، واقعیتی در تصادم با تولید سریالی و سنتی است که درآن به جای محصول، زنجیرهی تولید محور بوده است.
کارخانه ی آینده چه شکلی است؟
اتوماتیک (خودکار) – برای کسب سرعت در فرآیندهای تکراری، با رباتهای همکار، وظایف با ارزش افزودهی پایینتر اجرا و بهسادگی از یک وظیفه به دیگری تغییر میکنند.
دیجیتال (مرتبط)- استفاده از وسایل الکترونیکی یکپارچه برای گرفتن داده ها به روشی وسیع و مدیریت فرآیندهای تولید در زمان واقعی( real time).
هوش – ترجمه دادهها از فرآیندها و تسهیل تصمیم گیری پیشرفته، ارتقا در بهبود و نوآوری مستمر.
انعطافپذیری – طراحی مشتمل بر مشتریان، در تولید و لجستیک، تعدیل سریع به تغییرات تقاضا
پایداری – استفادهی مسئولانه و منطقی از منابع و انرژی
انسان – تمام موارد فوق الذکر، تنها وقتی ممکن خواهد بود که ما کارکنان را به درستی آموزش دهیم و استعداد آنها را فعال کنیم. افراد کار را در مرکز فعالیت ادامه میدهند و باعث ایجاد تفاوت درسناریو جدید میشوند.
آینده صنعت ۴.۰ در پسا کرونا چیست؟
صنعت ۴.۰ نه تنها به اندازه قبل از ظهور جهانی Covid-19 اهمیت دارد، بلکه در واقع به مراتب نسبت به قبل، حرکت رو به جلو دارد.
چند ماهی است دنیا درگیر Covid-19 است بطوریکه زنجیره تأمین جهانی سطحی از اختلال را تجربه می کند که مشابه آن هرگز دیده نشده بود. برخی از تولید کنندگان به طور کامل تولید را متوقف کرده اند، برخی کاهش تقاضای بسیار زیادی را مشاهده کرده اند و برخی دیگر شاهد افزایش چشمگیر تقاضا بوده اند. هر تولید کننده به نوعی تحت تأثیر این بحران قرار می گیرد و برای خیلی ها این یک تهدید جدی است.
قبل از بحران، صنعت ۴.۰ از نظر بسیاری از تولید کنندگان موضوع مورد توجهی بود. این مبحث، مهیج و دارای مزایای بسیار بالقوه ای بوده و به طور گسترده ای به عنوان یک “ایده مثبت” و آینده‌نگری مناسب در نظر گرفته می شد.
جدا از اینکه ما باید تأثیر گسترده شیوع این ویروس بر اقتصاد را در نظر بگیریم، مدت زمان ناشناخته ای را نیز باید در نظر بگیریم تا همه چیز بتواند به روال عادی برگردد.
شاید الان لازم باشد نوع نگاه به صنعت ۴.۰ مبتنی بر شرایط تغییر کند. محرکهای تجاری پیش از بحران صنعت ۴.۰ بر مزیت رقابتی، کاهش هزینه، بهره وری، پایداری و نوآوری متمرکز شده بودند. هدف این بود که شرکتهای تولیدی بهتر و بهینه اداره شوند.
در این مدت و پس از شیوع ویروس کرونا، تمرکز بسیاری از تولید کنندگان در درجه اول بقا و مهمتر از همه و فراتر از آن، محدودیت خسارت است.
تأثیر فوری مالی بر تولید کنندگان در حال حاضر منجر به کاهش چشمگیر هزینه ها و سرمایه گذاری های غیر ضروری شده است. بسیاری از راه حل های صنعت ۴.۰ که در حال حاضر در نظر گرفته می شوند یا در حال استفاده هستند، در دسته فعالیت های تجاری غیر ضروری قرار می گیرند. در این زمان چند سوال چالش برانگیز اما مرتبط ایجاد می شود:
پاسخ کوتاه “بله” است، من معتقدم که صنعت ۴.۰ نه تنها به اندازه گذشته موضوعیت دارد، بلکه معتقدم که در واقع به مراتب مهم تر به نظر می رسد و منجر به حرکت رو به جلو می شود.
اولویت های بیشتر تولید کنندگان امروزه درالگوی جدید در سه مرحله مجزا قرار می گیرد:
هدف کلیه تولید کنندگان این است که در اسرع وقت و با کمترین هزینه به فاز ۳ برسند. در تعریف مدل عملیاتی برای فاز ۳، آنها در درسهایی که از بحران آموخته اند، سعی در ایجاد یک کسب و کار مقاوم و چابک تر را دارند.
آنها از خود سؤالهای اساسی خواهند پرسید مانند: نقاط ضعف کجا بودند؟ آنها کجا تصمیمات پرهزینه ای گرفتند و چرا؟
من معتقدم که یافته اصلی این خواهد بود که سیستم ها و فرایندهای موجود برای اهداف مناسب نیستند. گفتن این حرف خیلی زود است، اما به نظر می رسد از وقایع پیش روی ما که یکی از نقاط ضعف اصلی به نظر می رسد، عدم دید در زمان واقعی در کسب و کار است. دیدی که برای پشتیبانی از تصمیمات مهم کسب و کار ضروری است.
مثالها عبارتند از:
بیشتر معماری های سیستم ها در شرکتها، در حال حاضر از ترکیبی ناهمگن از برنامه ها و سیلوهای داده تشکیل شده است. این معماری منجر به تأخیر در اطلاعات و عدم وجود یک دید در زمان واقعی در مورد وضعیت کسب و کار می شود. به محض اینکه این معماری فراتر از شرایط عادی خود (مثل شرایط ظهور ویروس کرونا) مورد آزمایش قرار گرفت، شکست خورد و به همین دلیل برای اهداف شرکت مناسب نیستند و بعضی از کسب و کارها تعطیل و یا به حالت تعلیق درآمدند.
اگر بخواهیم درزنجیره تامین عمیق شویم، بخش تولید به عنوان منطقه بزرگی برای پیشرفت خواهد بود.
در خلال این بحران، به دلیل تغییر تقاضا و در دسترس بودن مواد اولیه، کارکنان کلیدی و دارایی، برنامه های تولید با فرکانس بسیار بالاتر تغییر خواهند کرد. تولید باید در زمان واقعی انجام شود و نه نزدیک به زمان واقعی.
صنعت ۴.۰ از امروز به بعد نقش متفاوتی دارد. نقش آن باید این باشد که:
صنعت ۴.۰ می تواند به این هدف دست یابد زیرا بسیاری از قابلیت های ارائه شده می تواند تأثیر این بحران را برای همه کسب و کارها بطور چشمگیری کاهش دهد.
برای مثال می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
بسیاری از این فناوری ها و راه حل ها خوب به نظر می رسند. بسیاری در انتظار “عبور از شکاف” به تصویب جریان اصلی هستند. به اعتقاد من به جای عقب نشینی از آنها، باید فکر کنیم که چگونه می توانیم از این فناوری ها اکنون و آینده استفاده کنیم.
در این زمان عدم اطمینان، ما به فناوری هایی دسترسی پیدا می کنیم که می توانند به کارمندان، شرکت ها و جوامع کمک کنند و دولت ها به پیشرفت خود ادامه دهند.
مقاله ارائه شده برگرفته از تحلیل جان رابینسون ، مشاور استراتژیک و زنجیره تامین دیجیتال در SAP
سفارشی‌سازی در صنعت غذا و آشامیدنی
مدل های کارآمد جهت ارزیابی سطح آمادگی شرکت ها در انقلاب صنعتی چهارم
ارزیابی از گام ها مهم و ابتدایی برای قراری گیری در مسیر انقلاب صنعتی چهارم است از میان مدل های ارزیابی که در دنیا مطرح است و مورد بررسی قرارگرفتند این نکته به ذهن متبادر میگردد که کدام مدل کارآمد تر عمل خواهد کرد . ویژگی یک مدل مناسب همه جانبه بودن و برجسته بودن نقاط عطف و بحرانی است که باید به بهترین شکل بتواند مفاهیم انقلاب صنعتی چهارم را از درون یک شرکت استخراج کرده و به شیوه ای قابل فهم ، قابلیت ارایه داشته باشد تا اقدامات بعدی به واسطه آن صورت پذیرد . مدلی که ارایه گردیده تا حدودی قابلیت تطبیق با ویژگی های فوق را دارد .در این مدل در قسمت محصولات و خدمات معتقد است انقلاب صنعتی چهارم محل تنیده شدن محصول و خدمت در یک دیگر است تا حدی که بتواند به عنوان یکی از ابعاد اصلی جای گیرد. همچنین اشاره به هوشمندی در بخش فرآیند و پرهیز از بررسی تکنولوژی های خاصی که ممکن است با توجه به شتاب تغییر تکنولوژی ها رنگ بازد نشان دهنده افق دید این مدل است که قابل توجه است و در این مدل نیز مانند تقریبا سایر مدل های مطرح، سازمان و استراتژی های آن نیز جزو بازیگران اصلی محسوب می گردد تا یاد آور این باشند که انقلاب صنعت چهارم یک تحول تکنولوژیک نیست بلکه تحول همه جانبه در یک مجموعه است .به عنوان خروجی نیز این مدل ارزیابی در چهار سطح تعریف شده میزان بلوغ یک مجموعه را بیان می نماید .
چرا شرکت ها با وجود درک نیازشان به فناوری های صنعت ۴.۰ کمتر به سمت پیاده سازی رفته اند؟
طبق نظرسنجی McKinsey & Company در سال ۲۰۱۸ از بیش از ۲۰۰ “شرکت تولیدی” در کشورهای عضو ASEAN (سنگاپور، مالزی، تایلند، اندونزی، ویتنام و فیلیپین)، ۷۵ درصد پاسخ دهندگان تشخیص داده اند که فناوری های صنعت ۴.۰ عملکرد کسب و کار آنها را ارتقا می دهد اما تنها ۱۳ درصد آنها اقدامات عملی و اجرایی جهت پیاده سازی انقلاب صنعتی چهارم انجام داده اند……
دلیل این اختلاف عظیم چیست؟ پاسخ این سوال در این است که از مرحله “آگاهی شرکتها نسبت به انقلاب صنعتی چهارم” تا مرحله “پیاده سازی آن” باید ساختار منطقی و حساب شده ای تعریف شود تا بعد از پیمودن مسیر آگاهی تا پیاده سازی شرکت نسبت به تغییر و حرکت در حوزه انقلاب صنعتی چهارم ، منافع زیادی را کسب و ریسک ورود به این حوزه را حدالامکان پایین آورد. شرکتها باید بدانند که چه ظرفیت ها و نقاط بالقوه و بالفعلی در مجموعه خود نسبت به این حوزه را دارا می باشند، باید بدانند کدام نقاط از کسب و کار آنها نیاز به تغییرات بیشتری را در این حوزه دارد و کدام مناطق کسب و کاری آنها بیش از همه ظرفیت ورود به این حوزه را دارد و طبق آن سرمایه گذاری و هزینه انجام دهند.
اگر نیازمند تغییر هستید و در هر مرحله از آمادگی شرکت تولیدی خود برای ورود به انقلاب صنعتی چهارم قرار دارید به ما بپیوندید ..
معرفی کتاب:The goal is industry4.0
کتاب هدف صنعت۴.۰ است شامل بررسی تکنولوژی ها ، مفاهیم و ترند های مطرح در جهان هم اکنون در دسترس شماست.
در این کتاب ابتدا با مفاهیم انقلاب صنعتی چهارم آشنا می شود سپس با مرور تکنولوژی های روز به استقبال آشنایی با مفاهیم پیاده سازی آنها می روید.
تعداد صفحات ۱۲۳ و به زبان انگلیسی می باشد
ارزیابی صنایع در انقلاب صنعتی چهارم
پیاده سازی راهبرد‌های صنعت ۴.۰ مستلزم تغییرات زیادی در شرکت هاست. طبق تحقیقات به عمل آمده، مدیران ارشد بسیاری از صنایع در مورد برونداد های پروژه‌های صنعت ۴.۰ و هزینه های سرمایه گذاری چندان مطمئن نیستند و برخی از آنها دانش کافی در زمینه مفهوم صنعت ۴.۰ ندارند. از این رو، مدل های بلوغ، دانش گسترده ای در مورد وضعیت فعلی شرکت ها و راهی جهت پیاده سازی راهبرد‌های صنعت ۴.۰ فراهم می‌آورند. استفاده از مدل بلوغ صنعت ۴.۰ یک تکنیک مهم برای شرکت هایی است که قصد دارند فرآیندها، محصولات و سازمان دهی خود را از حیث میزان تطابق با الزامات صنعت ۴.۰ بررسی کنند.
چگونگی شکل گیری انقلاب صنعتی چهارم در صنایع
انقلاب صنعتی چهارم در حال حاضر به ک شعار جهانی تبدیل شده است که ایده های آن می تواند در توسعه صنعت و سیاست های دیجیتال سازی مورد توجه قرار گیرد و در اولویت قراردادن آن منجر به بهبود قدرت رقابت کشور خواهد شد.
انقلاب صنعتی چهارم چیست؟
اولین انقلاب، گذاراز تولید دستی به ماشینی است که در بین سالهای ۱۷۶۰ و ۱۸۳۰ رخ داد؛ دومین انقلاب صنعتی به ورود الکتریسیته به چرخهی صنعت در حدود سالهای ۱۸۵۰ برمیگردد که امکان تولید انبوه را فراهم کرد. اما برای انقلاب صنعتی سوم باید تا اواسط قرن بیستم یعنی زمان ظهور مخابرات، فناوری اطلاعات و ارتباطات صبر کنید اکنون، انقلاب صنعتی چهارم شرایطی را برای اتوماسیون تولید و ساخت شبکه های هوشمند فراهم میکند که میتوانند علی رغم، ایجاد زنجیرهی ارزش کل، خودشان را هم کنترل کنند. در نهایت این انقلاب فناورانه سبک زندگی، کار و ارتباطات ما را اصلاح خواهد کرد.در ادامه با این موضوع می پردازیم که انقلاب صنعتی چهارم چیست.
انقلاب صنعتی چهارم چیست؟
انقلاب صنعتی جدید که در اروپا با نام انقلاب صنعتی چهارم و در آمریکا با نام انقلاب صنعتی هوشمند، شناخته میشود، از صنعت اتومبیل آغاز و در ادامه به زودی با تغییر مدل صنعتی، به سایر بخشها نیز خواهد رسید.
در مدل جدید صنعت چهارم، ابزارها و اپلیکیشنهای تکنولوژیکی(KETs) فراوانی وجود دارند. این مدل بر استفادهی گسترده از اینترنت اشیا در فرآیندهای صنعتی دلالت دارد که طی آن سیستمهای سایبر فیزیکی(CPS) هم به صورت افقی (در زنجیرهی ارزش) و هم به صورت عمودی( از پایه، سنسور مدار کردن پارامترهای فرآیند و تا بالا، تصمیم گیری زمان واقعی است) با هم ادغام میشوند.
در مدل صنعتی داده محور( متمرکز بر داده)، تکنولوژیهای مربوط به دادههای بزرگ و آنالیز پیشرفته کاملاً به هم مرتبط هستند و همانند تکنولوژیهایی که فرآیند هوشمند(خودکار، انعطافپذیر و یادگیرنده) را توسعه میدهند، امکان شناساییِ عدم کارایی، پیشبینی شکست، بهبود و بهینهسازیِ فرآیندهای صنعتی و غیره را فراهم میکنند.
هدف این کتاب ارائهی مفاهیم تکنولویکی به خواننده است، مفاهیمی که به صورت مجزا، هیچ گونه ارتباط مشخصی با هم ندارند، اما وقتی در مفهومی کاربردی از صنعت به کار میروند، به هم مرتبط میشوند. این کتاب نه تنها دیدگاه نظری و انحصاری ارائه میدهد بلکه، با به کارگیری موارد کاربردی و نمونهها باعث ایجاد دید جهانی در خواننده میشود تا با اطمینان خاطر از ایدههای نوآورانه برای آیندهی شرکتش استفاده کند.
«آیندهی کار از شغلهایی ساخته خواهد شد که هنوز در صنایع وجود ندارند و همچنین استفاده از فناوریهای جدیدی که در شرایط جهانی، هیچ انسانی تا به حال آنها را تجربه نکرده است.» دیوید ریتر، هیئت مدیره گرین پیس
چهار مفهوم کلیدی برای درک انقلاب صنعتی چهارم
۲. کارخانه ی آینده
در آینده، کارخانهها مکانی امن و سالم هستند که افراد و رباتهای همکار با هم کار میکنند و براساس تکنولوژیِ هوش مصنوعی از تمام دادههای مربوط به فرآیندها و رویکردی پیشگویانه استفاده میکنند. به دلیل اینکه در چنین فضایی به افراد استقلال، تخصص( علاقه برای توانمندی بیشتر) داده میشود و آنها این امکان را مییابند که تاثیرگذار باشند، پس در تمام سطوح پیشرفته عمل میکنند و با استفاده از تکنولوژی برانگیخته میشوند. این انگیزش از طریق تکنولوژی در آنها ایجاد و باعث میشود تا این افراد راحتتر یاد بگیرند و در برابر مشکلات چیره شوند و غیرممکن ها را ممکن سازند.
در این مدل از کارخانهی جدید، هزینههای تولید کل، به طور معناداری کاهش مییابد، همچنین در تمام سطوح، منافع دیگری مانند انعطافپذیری بیشتر، کیفیت، سرعت و ارتباطات بدست میآید.
چرا ما باید به دنبال کارخانه آینده باشیم؟
درگزارشی درمورد صنعت چهارم، تکنالیا[۱]، شش روند اجتماعی اقتصادی را فهرست میکند که به خاطر آنها باید متعهد به اجرای کارخانهی آینده باشیم :
کارخانه ی آینده چه شکلی است؟
اتوماتیک (خودکار) – برای کسب سرعت در فرآیندهای تکراری، با رباتهای همکار، وظایف با ارزش افزودهی پایینتر اجرا و بهسادگی از یک وظیفه به دیگری تغییر میکنند.
دیجیتال (مرتبط)- استفاده از وسایل الکترونیکی یکپارچه برای گرفتن داده ها به روشی وسیع و مدیریت فرآیندهای تولید در زمان واقعی( real time).
هوش – ترجمه دادهها از فرآیندها و تسهیل تصمیم گیری پیشرفته، ارتقا در بهبود و نوآوری مستمر.
انعطافپذیری – طراحی مشتمل بر مشتریان، در تولید و لجستیک، تعدیل سریع به تغییرات تقاضا
پایداری – استفادهی مسئولانه و منطقی از منابع و انرژی
انسان – تمام موارد فوق الذکر، تنها وقتی ممکن خواهد بود که ما کارکنان را به درستی آموزش دهیم و استعداد آنها را فعال کنیم. افراد کار را در مرکز فعالیت ادامه میدهند و باعث ایجاد تفاوت درسناریو جدید میشوند.
[۱] Tecnalia